
Roedd yr awyrgylch yn y stadiwm a'r strydoedd o gwmpas yr un peth a geir yng Nghaerdydd pan fo Cymru yn chwarae, yn erbyn Lloegr. A bod yn onest, ni ellid ei ddisgrifio yn brofiad pleserus gan fod y canu yn orfoleddus, y gweiddi yn fyddarol a'r ysbryd yn y chwaraewyr ar y cae ac ymhlith y cefnogwyr yn yr eisteddle yn danboeth!
Wrth i'r gem fynd yn ei blaen a'r Gweilch heb adael y nyth heb son am hedfan, aeth pethau o ddrwg i waeth ac a bod yn gwbl onest roedd yn rhyddhad i glywed y chwiban olaf. Roedd yn anodd derbyn cydymdeimlad sarcastig y cefnogwyr cartref. Beth bynnag, rhaid derbyn y siom a chofio mai nid cefnogwyr tywydd braf ydym. Credwch fi anghofiwn ni ddim o'r profiad — mae'n dal i atseinio yn y clust a'r co' !

.
Ar y daith, er hynny cwrddasom a un neu ddau wyneb cyfarwydd oedd yn gwneud yr un siwrne i daflu llygad barcud dros y chwaraewyr.
Gobeithio y bu'r siwrne yn fwy llewyrchus iddynt hwy
Gobeithio y bu'r siwrne yn fwy llewyrchus iddynt hwy
No comments:
Post a Comment